Kapalı Kapılar Şiiri - Ünal Yüzer

Ben geldim, aç kapıyı
Uzak bir şehrin paslı sokaklarından çıktım,
Yüreğim kırık dökük, pişmanlık sonrası,
Ve bana yoldaş olmadı umutlarım, aç kapıyı...
Ben geldim, aç kapıyı
Yorgunum, üşüdüm hemde,
Takatım yok kapıyı çalmaya,
Ve arkamda aç yırtıcılar var arkamda, aç kapıyı...
Ben geldim, aç kapıyı
Sana bilmediğin birşeyler söylemeye,
Hiçbir masalda duymadıklarınla,
Ve ellerimde gül rengi bir aşkla geldim, aç kapıyı...
Ben geldim, aç kapıyı
Görme, duyma, sadece anlka geldiğimi,
İntiharları çıkardım ceplerimden;
Ve gözlerinde ölmeye gedlim, aç kapıyı...
Ben geldim, aç kapıyı
Tozlu sayfalarda yazan ayrılıklara inat,
Sonu hicran olan aşklara inat,
Ve hiç açmayacağını bilmeme inat,
Ben geldim... Kapıyı aç...