'anlamın ağırlığıyla aklın darlığı arasında
ne çeşit bir orantı varsa artık
daha çok içimize büyüyoruz bi yaştan sonra..
yıl iki bin on dört ve geriye doğru ilerliyoruz..
yolumuz uzun bu günlere dönmemize yıllar var daha..
köklerimize kadar ulaşıp, saç kökümüzden 'dna'mıza
ağaç köklerinden toprağımıza ve kökü alınmış
bütün sayılar gibi yalnızlığımıza terk edilerek
yeniden başlayacağız sevmeye..
kırılmış bütün kalplerin içinden geçen fay gibi
ve yörünge tercihi kendisine bırakılmamış
o şekilden şekile giren ay gibi
bir alçalıp bir yükselen değerlerle
yalnızca insan olabilmek adına
ne gerekiyorsa yapacağız bir gün'
diye umut ediyorum en azından..
ah şu adalet denilen terazi hayat denilen ağırlık
hangi kefesine otursak hüznümüz dibe vurmuş..
sisler aleminden gelmişiz gönlümüzde is lekesi
sorgusuz yaşamaktan beyinlerimiz uyuşmuş..
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 03:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşanılan ve anların bütünü büyütüyor bizi... hüzünlerde yığılıyor elbette...
sisli zamanların sesini daha çok duyuyoruz ve toz bulutları kaçıyor gözümüze...
muhteşem şiiri ve değerli şairine selamlarım saygılarımla..
Hayat bir döngü ise, bu döngüyü anlamak için geriye doğru mu gitmeliyiz? . Köklerimize varırsak o zaman daha mı çok sevgi yükleniriz?
Sevgi ile yaratılmışsa bu alem, doğru bir hipotez gibi görünüyor. Asıl mesele bunu nasıl başaracağız, bunu bulmak sanırım.
Güçlü kalem Volkan Aksal Bey'i yürekten kutluyorum. Saygılar.
TÜM YORUMLAR (64)