Kapalı Çarşı Bir Ana Şiiri - Serkan Ökçe

İstanbul koynunda kapalı pazar
Kerevetçi ömür alır, ömür satar
Sultan Fatih`e ne gerekti bedesten
Ahde vefa, gövden revaktan, kubbeden
Göze görünüyor sanki başın altın bir festen
Mercan tespih gibi tane tane
Hayata açık, ahrete kapalı birçok pencere

Duacı başı, çeşmenin başı
O vahşi kuş oluk oluk insan yutuyor açmış ağzını
Ademoğulları kulak kes bu kalabalıkta yitip giden sese
Az önce bir tabut daha geldi Nuruosmaniye`ye
Sokaklarında dolaşan bir hippi
Pamuktan ipekten bir sandalla açılıp gitti

Abanoz ağacı sen misin bu çalgıya eş, bu çalgıya gövde
Bir bardak olmuş burada senin sevdiğin o çam,
Ey! Anadolulun tanrıçası Kibele
Pandora`nın kutusunu açtı, ha açacak hünerli ustalar
Ahu bakışlı, efsunlu acem kızına dokunur
Dolap dolap iş üreten çıraklar, kalfalar

Süslenip allı pullu süngü takmış bağrına
Gelin olup girmiş birden yirmi iki kapıya
Koynuna soyunmak ister başka diyarlar, yaban eller
Senin çocuklarındır bu ahraz medeniyetler
Hangi hattatın eliyle takılmış parmağına bu nadide yüzük
Salyangoz sokaklar tıklım tıklım, daha çok ömürlük

Zincirli han tenimize yuvalanmış bir boncuk ter
Rabbim! Bize rızkın da hayırlısını ver
Üstümüze payitaht bu mavi gökler
Alnımıza yazılmış on milyar kader
Bir gün kayıp edecek kazandığını sananlar
Gördün mü aşkı alıp satan bir tüccar
İnsanı da çamurdan yaratan bir zanaatkâr var!
Tanımam, tanımam O`ndan başka
Nerede o Sultan Beyazıt, nerede o Mahmut Paşa…

Her gün düğün var sanırlar, her gün türlü türlü coşku
Her çağdan bir mabed gibi insanlar buraya koştu
Kapalı Çarşı bir ana!
Etiyle, sütüyle, canıyla doyurdu…