Kapak Şiiri - Özay Karakuş

son kareye sıkıştı bu beden

çember içine girdi düşlerim

umudumu koca bir sıfır eden

bin parçaya bölünmüş gülüşlerim

bir formülü yok bakışların

gözünden çıkan yaşı işlerim

artı değer o gözyaşların

yurdundan çıkarılmış öpüşlerim

çözümsüz probleme kapılmışım

eksildi yatağıma uykuma gelişlerim

nasıl oldu da yanlış hesaplamışım

yine can da toplanmış ölüşlerim

mecnun altı hissin birini verse bana

artar eksilmez inan serzenişlerim

kapak olsun ey gönül bu sana

aşka vurulmuş çarpılmış direnişlerim