Yağcılık ta değil ama bizim dairede şeflerle olsun, müdürle olsun aram pek iyidir. Geçenlerde Müdür Bey Defterdar Bey ile bir fotoğraf çektirmiş, her nasılsa ikisinin ortasında kaşla göz arasında bende çıkıvermişim, Müdür Bey bile fotoğrafı gördükten sonra farkına vardı.
Neyse, bizim dairede beni herkes sever ama bir yağcılık ve pintilik yakıştırması tutturdular, adımız pinti yalaka kaldı. Gerçi ben buna tutumluluk, daha doğrusu maddi hassasiyetlik, anti savurganlık diyorum ama milletin ağzı çuval değil ki büzesin.
Bizim dairede çeşme suları içilmez, herkesin masasının altında bir şişesi, damacanası, bidonu, sürahisi vardır. Benimde nacizane ve memurane bir şişem var ama kapağını kaybettiğimden beri bir türlü bir kapak alıp kapatamadım. Şefim her seferinde oğlum git şu bakkaldan bir kapak al dedikçe ne gereği var deyip kağıtlardan tıkaç yapmayı uygun buldum.
Bir gün arkadaşımın masasına çay beleşlenmeye, pardon çay içmeye gittiğimde şefim kızgınlıkla yanıma gelip elini cebine attı ve al dedi, sana kapak! ! ! Pintiliğin yüzünden geberip gideceksin! ! ! Bende kapak bulmanın azarlanmamı bastıran hazzıyla teşekkür ettim ve gömleğimin yaka cebine koydum. Kapak orada kaldı ve bana acı sürprizini yapıncaya kadar da unutturdu kendini.
Tamamını Oku
Hasan Hüseyin Bey oldukça güzel bir anlatımdı,gülmekten kırıldım kırılan yerlerimi tekrar yapıştırdım,yüreğine sağlık saygı ve selamlarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta