**KAPADOKYaM Şiiri - Feride Bektaş

KAPADOKYAM
Bir kolun güneşin doğduğu yer Anadolu’da,
Bir kollun bol oksijenli Toroslar da,
Hayat bulursun Kızılırmak, Fırat, Dicle sularında
Hititler', Lidya, Pers, Roma ve Asurlar’da
Nice İmparatorlar saltanat sürdü toprağında
Uygarlığın beşiğisin KAPADOKYA’M

Bir o yana bir bu yana ipek gibi dalgalanır;
Dörtnala giden yağız atların yelesi
Kapadokya’mın bir adı da 'Güzel Atlar Ülkesi'
Duyuyor musun uzaktan yaklaşan nefesi?
Sel gibi akıyor Yıldırım ordusunun zafer sesi,
Kahramanlar diyarı Şanlı Kapadokya’m….

Dünyaca ünlüdür Erciyes, Melendiz, Hasan Dağı,
Sen tarih, sen muzaffer bir bir çekildi düşman ayağı
Tyana kalesine dikildi İslam’ın kutsal bayrağı,
Dosta dost, düşmana Cehennem batağı,
Cennet vatanımın İrem diyarı KAPADOKYA’M

Yüreklerde kabaran taşan bir sevinç,
Sonbaharında ikinci baharı yaşa yârinle.
Dedeler, nineler genç kalırmış genç,
Gökler bulut bulut, esen rüzgârda serinle,
Havası hoş suyu hoş dinç kalırsın dinç...

Kaldır başını bir kulak ver, Kapadokya’yı dinle,
Gök kubbende duyulan bu ses neyin nesi?
Sazıyla, sözüyle Refik BAŞARAN’ın gür sesi,
Dilden dile söylenir “Neni de Feride’m neni” türküsü,
Hüdayda, Sarı Çicek, Köprüden Geçti Gelin, daha nicesi…
Sen Ozanlar diyarısın Kapadokya’m.

Güvercinlikleri, peribacaları, yemyeşil bağı
Oğul oğul Ürgüp’ün balı, kaymağı katığı,
Taşa can, toprağa renk verir Kızılırmağı
Yedi düvele nam salmış çanak-çömleği,
Sensin arkeolojinin ve sanat tarihin otağı,
Kapadokya da yaşanmakta Şairlerin altın çağı,
Uygarlığın beşiğisin Kapadokya’m

Derin kayaların, oyuk volkanik sığınıkların,
Dehlizlerin kat kat kuyuların, yer altı şehirlerin,
Değirmen taşı misali dönüp duran koridorların
Derinkuyu, Kaymaklı, Özkonak, Göztezin,
Daha neler neler…
Hangi birin sığdırayım üç beş mısra şiire
Sen dünüm, bugünüm yarınımsın,
Büyük Kapadokya, Asil Kapadokyamsın

Ebruzenlerin UYAN! Komutuyla;
Lale, karanfil, sümbül, menekşe,
Tuvallerde misk i amber kokularını,
Salar dört bir yana,
Uyanır asırlık uykusundan,
Anka kuşları….
Çıka gelir,
Ebruli bahçelerinden…..
Gecenin ölgün vaktin de;
Esrarlı sesler yankılanır dehlizlerde.
Yaşlı kayalar hikâyeler anlatır her öğün
Masal kahramanları, çıka gelir bir bir
Bura da bir başka doğar, her yeni gün,
Her şafak söküşünde bir başka can bulur efsaneler,
Burası düşler ülkesi KAPADOKYA….

Bir nine torununa anlatmakta tarihi;
Esaretten esarete… Cepheden cepheye koşan
Teğmen Mustafa Fevzi Taşer’ı
Ve ardından öyle bir off! Çeker ki;
İsimsiz şehitleremi üzülür,
Gazilerle, miğfersiz erlerlemi ÖVÜNÜR,
Sevinçmi hüzünmü kestirmek mümkün değil,
Nine “bu ne iştir gülerken ağlarsın? ”
“Oğul ben ağlamayım da kimler ağlasın?
Neden şu vatan toprağımız da;
ŞEHİT KANI KURUMAZ Kİ?
………………………………..
Can oğul Canım oğul,
Şairimiz Mithat Cemal Kuntay çok eyi demiş has demiş
“BAYRAĞI BAYRAK YAPAN ÜSTÜNDEKİ KANDIR,
TOPRAK EĞER UĞRUNDA ÖLEN VARSA VATANDIR'..
Şükürler olsun oğul şükürler;
Bayrağımız da var, Vatanımız da,
Uğrunda ölecek canımız da ….
Ebetten ezele KAPADOKYAMIZ da VAR.
Feride Bektaş