Yine kapadım bu gece tüm ışıkları, yok saydım yeryüzündeki tüm aşkları, bir an düşündüm de salıncağa binipte salına salına sarkan sarı saçlarını,belkide bir an beni saran güneşimsi aydınlığına kapıldım.
Sebebi önemli degil di aslında, gerçeği bilebilmek mümkünmüydü ki,ney nasıl kim nerede demeye ne gerek var,önemli olan on an dı,yaşananlar dı,hissedilenlerdi,
Sorma bana neden diye,nasıl diye,ben bile bilmiyorum ki sana neyi anlatabilirim, daha birbirimize bakamamışken, el ele tutuşamamışken neyin sorgusu bu,neyin suali.
Sanki ben biliyormuydum cevabının ne olduğunu, nasıl da hislerimin içinde kaybolduğumu, dedim ya neye gerek niye hacet,ne önemi var dı sebeplerin sonuçlardı öğrenmemiz gerek,
Önemli olan sevmeyi bilmek,onu hissetmek,gönül vermek ve yine gönül vermek ,kimbilir ki belki oyunun sonunda aşık olmak gerek.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim