Kapadım defteri, sildim ismini,
İndirdim duvardan, güzel resmini,
Bu ahır ömrümde, yaktın sen beni,
Dilerim Mevla’dan mutlu olasın,
Ben ağlarken sen daima gülesin.
Seni ben sevmiştim, delicesine,
Yinede severim, geçse bin sene,
Mail oldum kahverengi gözlere,
Dilerim Mevla dan, mutlu olasın,
Ben ağlarken sen daima gülesin.
Ne güzel günlerdi,birlikte geçen,
Söyle birden bire,ayrılık neden,
İstedin canımı vermedim mi, ben,
Dilerim Mevla dan mutlu olmasın,
Ben ağlarken sen daima gülesin.
Hani, söz vermiştik birbirimize,
Aldırmayacaktık,hiçbir kem söze,
Yoksa,yoksa nazar mı, değdi bize,
Dilerim Mevla dan,mutlu olasın,
Ben ağlarken, sen daima gülesin.
Kara kalem ile, yazılmış yazım,
Kırıktır telleri, çalmıyor,sazım,
Gazi oğlu der ki, budur niyazım,
Dilerim Mevla dan mutlu olasın,
Ben ağlarken sen daima gülesin.
1965
Teymurlenk BozkurtKayıt Tarihi : 25.9.2009 19:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!