Kapa gözlerini Şiiri - Neslihan Yazıcı 2

sillesini yedi ,bu benim için şarttı çünkü çürümüşlüğümü bilemezdiniz

lime lime ucuz bir paçavra olmalıydı /sancısı yok denecek kadar'ım ki çektim ipi

sessizliği neticesindeyim artık.

ben ve ben kendimle ve dün gibi ondan öncesi gibi farksızım

evet,kolayına kaçarak unutmam asla,saçılmış nar gibi anılar

damlıyorken yağmur pervazlarımdan, son kesik atıldı çentiğe

gittim ve gittim dedim de aldırmadı kimse.

dönemiyorum da geriye!

........

ve hiç sarmalanmadan sarmaşıklar gövdesini,ve koklayamadan sümbülleri...

tütsüler yakılmıştı adı olmayan insan'a, söndü bir sıkımlık tek nefes'te .

bir anda ne olur ne yok olur şeyler ,emek verdi yoruldu,

tükendi güzel şey!

ve yüzünün en güzel yerinden öpüyorum sabahları

................

burnumun direği sızısı,geldi geçti içerimde katliam

yakınımdan yakında şu an huzur dediğim fikirsizim

tokadı attım kendine gelir ,sarsıcı değil bu depremler

ve anımsamak zorken unutmak belirsizliği neden?

çayımın şekeri az /yemeğimin tuzu yeterinde

gaibi kim bilebilir

kelebekler mi uçar yoksa ağustos böcekleri mi?

en acı sözlerimi en sevdiklerime sundum az önce,

öylesi gaddar ve sızılı yanım kadar acımasızsin sende

yoksunluğu hasret eylediğim gecenin alnından öperdim seni

olsaydın eğer,

duygusu tükenmiş kurşuna dizdiğim cümlelerim hakim yüreğime

beni nankör eyledi hayat,beni beni duygusuz sıradan

...........

cebimde hiç sensiz çıktım hayat alış verişine

biliyordum kimse seni bana vermeyecekti

unuttum demiştim de,yüzünü daha dün görmüş gibiyim ve huysuz yanlarını ezber etmişliğim

sana benzedim ağzımda küfürden sevgiler "seni seviyorum" dediler

ellerimde ta başından sunduğun hürriyetin sabahları

kulağımın dar sokaklarında sesin ,

sokulma artık bana sırrı veciz militan gibi

........

tamam yaslan arkana şimdi ki hiç tarzın değildir rahatlık,

kapa gözlerini ,kendini düşün derin bir nefes

kapa gözlerini elinde tuzlu mendilini ve güzel ağlayışla ağla