Kaosa Kozmos Şiiri - Evrim Evrensel

Bir yol buldum çıktım, en yücesine,
Mekanın görünce cana can koydum.
Sedasına doğru koştum sesine,
Tüttürdüm zamanı,ser sarhoş koydum.

İsrafil elinden sur'unu çaldım,
Üfleyip öttürmez haberin saldım.
Alemi sonsuz geçerli kıldım,
Kıyamet gününün,noktasın koydum.

Çaldım Azrail'in, can heybesini,
Koyamaz canları bil böylesini,
Elçi, Hoca, Dede, kestim sesini,
Ölümün yerine yaşamı koydum.

Haberleşme koptu, Cebrail sustu,
Ahkam kesen gitti, Gündemden düştü,
Bu dava uğruna çok canlar pişti,
Vahhiyler yerine, uydular koydum.

Mikail doğadan olundu azil,
Dinamiğin erki kalmasın fuzul,
Hilkat-ı hakikat sırında sezil,
Kaosun yerine kozmosu koydum.

Levh-i mahfuzunu indirdim raftan,
Yer gök düzenini sindirdim Kaf'tan,
Levh-i kalem yazmaz, bitti essahtan,
Kalem,defter, kitap, yazgısız koydum.

Var eden, yok eden bağlı ahenge,
Evrenle bir kuvvet girer mi cenge,
Evrim Evrensel der maddede denge,
Nötron prötonla kuartı koydum.