Kaos Şiiri - Necdet Arslan

Necdet Arslan
1371

ŞİİR


92

TAKİPÇİ

Kaos

Bilinmezliğin üzeri o denli kalın örtülmüştü ki
Kestirilemedi akan zamandan salınan korkular
Gece nicedir uykusuzdu ve yummamıştı henüz gözlerini
Nefret legal isyanımı çok görmeyin der gibi homurdanarak
Koyuldu işine

Bir başkaldırı
Beklenmedik anda kasıp kavurdu ortalığı
Sonra şaşkınlık sonra bilinç bulanması sonra kin
Kan utanca utanç umarsızlığa sızdı daha sonra.
Oysa yakındı sabah
Çivileme dalış yeterdi katlanmaya

Soramadılar hangi güne yüründüğünü
Soramadılar yalnız mısınız diye

Kronik bir korkuyla
Gözlerin boşluğa nasıl teslim edildiğine tanık oldular
Sustular susturdular…

dokuzocakikibinondört

Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 10.1.2014 10:58:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    Değerli dostumu bir kez daha kutluyorum.....

    Cevap Yaz
  • Hümeyra Gün
    Hümeyra Gün

    'Kan utanca utanç umarsızlığa sızdı daha sonra.
    Oysa yakındı sabah '
    'Gecenin en karanlık anı şafağa en yakın anıdır'Demiş ya bir düşünür...Sabahlara kavuşmek için bedeller ödenir. Ödenen bunca bedele karşı yine çaresiz kaldığımız zamanlar vardır.İşte tam o anlarda başlar Kaoslar..
    Güzel bir şiir okudum. Umuda doğsun bütün günler diyerek Kutluyorum şiiri. Kaleminiz daim olsun. Saygılar öğretmenim.

    Cevap Yaz
  • İbrahim Kavas
    İbrahim Kavas

    Karabasanlarla uyanılan uzun gecelerin ardından, pırıl pırıl aydınlık günlerin başlayacağı sabahlara doğru, sevgi ve hoşgörünün ufukları sarması dileğimle.

    Cevap Yaz
  • Bülent Baysal
    Bülent Baysal

    Pür dikkat şafağı beklese de bazı karanlık gecelerin şafakları her nedense bir türlü gelmede gecikir. O karanlıklar içinde karabasanları saklar, bu karanlığın bitmesi için aydınlıklara, şafaklara ihtiyacımız var ve eminim ki şafak doğmak üzeredir. Karanlığın son çırpınışları bunlar...
    Kutluyorum Necdet Bey Dostum...

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    Oysa 'kaos', susmanın biriktirdiği bir sürü cevapsızlığın aniden frenlerinden kurtulup, yokuş aşağı savrula savrula yola düşmesidir... Ahali ne olup bittiğini sokak başlarından izlemeye çalışırken, üzerlerine zaman zaman dönüveren 'projektörlerle' gözlerinin kamaşmasıdır...
    Artık 'kin kana, öfke intikama' her an dönüşebilmektedir... Bilinç kaymaları sıradandır, hatta geriden gelmektedir...
    E bunca 'susturulmanın' bir bedeli vardır elbet...
    Günümüzü anlatır gibiydi şiir... Kutlarım değerli dostumu...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (7)

Necdet Arslan