Kaos Şiiri - Gürkan Erol

Merak ediyorum bazen
Kendi içinde kendi başına
Öylesine oluşan, sonra yine yeniden
Kendiliğinden var olan kırılmaları
Neden bilmem hep aklıma takılır
Nefes alıp verdiğimiz her hangi bir an
Kopuyorum uzaklara gidiyorum
Düşünüyorum…
Sonra tekrar ve tekrar bir daha
Aklımdan çıkartamıyorum
Nedendir bilmiyorum ama
Çok ama çok üzülüyorum
İçimde bir kıpırtı ve sonrasında
Tarifi olmayan bir sıkıntı
Kafam dumanlanıyor,
Üstüne bir sigara yakıyorum
Derin derin çekerken içime nikotini
Sonra bir daha, öncekinden daha fazla
Uzun uzun düşünüyorum
Engellenemez duygular,
Çekiyor beni kendine içeri
Adı yok, tarifi zaten imkânsız
Sürekli kanıyor
Sanki asla durmayacakmış gibi ebedi…

17 EKİM 2008-10-17