Tarih kokuyor
Karmaşanın kaosun ortasında
Dünden bu günlere kardeşlik türküleri
Devrederken yerini sloganlara
Hükümsüz sevdalar girmiş araya
Meydanlar kalabalık
Çığlıklar bir birine karışır
Hepsini bastıran bağrı yanık bri ana
Veda ederken körpe bir gelinciğe
Kan dolmuş gözleri şiş
Son kez olsun koşmasını isterdi oysa
Yavrusunun kollarına, doyasıya koklamak
Sevdiği yemeklerden yapmak
Birazda şımartmak isterdi
Oysa şimdi ağıtlar yükselir aynı yürekten
Göğün bilmem kaçıncı katına
Kayıt Tarihi : 6.7.2008 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!