Yaşayıp gidiyoruz işte/ iki arada bir derede
Gri bir gök yüzü altında ve yıldızlara hasret.
Çoğalıp duruyoruz / her dokuz ayda
Sayımız artarak / içimiz tükenerek.
Cehennemi çiziyoruz hep / kanatıyoruz şeytan’ı
Kurumuş elma ağacının altında birbirimizi yiyerek
Tek bir çıkış var bundan sonra;
Ya bir salgın hastalık / ya savaşı beklemek.
Kayıt Tarihi : 25.9.2002 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!