Kaos Şiiri - Fırat Çandır

Masallarda adı geçen
Kayıp şehirler gibiyim
Aslında anlamadım
Kayıp olan şehir mi
Yoksa ben miyim...

Avazlarca sustum
Feryatlarca çığlığım
Arşa vurdu geceleri
Gök delindi yağmur
Fırtına çöktü üzerime...

Özlemekle mi geçecek
Hasretle dolu ömrüm
Anlamsız benzetmelerde
Şekilsiz bir garip duygu
İsimsiz cisimsiz bir aşk...

Bitmeyecek bu kaos
Bitiremeyecek sonlar
Finişi yok bu koşunun
Gelmeyecek finali
Bu sonsuz yarışın...

Bu ne biçim bir hayat
Nasıl nefes almaktır bu
Acı bir işkence gibi
Sensiz neyin var ki
Yaşamın tadı olsun...

Kapalı kapılar ardında
Batan güneşin ışığında
Gecenin yüzünde de
Gündüzün hüznünde de
Hep sen olacaksın...