Kanuncu Şiiri - Ahmet Mahir Pekşen

Belli ki; kanuncu delice aşık,
Yoksa kalbi gibi inletemezdi.
Duygular zirvede, hisler karışık,
Gözler yaşlı yaşlı dinletemezdi.

Her notada gizli bir aşk yarası
Güfteyi ateşten bir kalem yazmış,
Dinleyende başlar gönül sarası,
Bu hissi duyanlar sakin kalmazmış.

Nasıl nakşedilmiş sevda besteye,
Sığmış kafiyeye, sinmiş redife,
Kanuncu, gözünü yummuş herşeye,
Aşkı terennümde bir ses; kadife.

inleyen tel değil, inleyen yürek,
Bu yürek acıda, o gözler nemde,
Sırları söylerken, nağmeler tek tek,
Kanuncu vuslatta, başka alemde...