Kanun Böyle Şiiri - Mehmet Narlı

kölecil gözdendir uğraşma
sırtına saplanmış o bakışla
kendine yürüyebilirsin ancak
bakış ile düş/üş arasında

ama sen hâlâ woolf diyorsun
halbuki
durmadan yürüdüğünde
kendine yürümüş olursun
-kanun böyle-

yok çakılıp kalmış yok melankolikmiş- insaf-
hamdinin verdiği haber bu kadar olur
ne malihülya bilir ne kara sevda
-indiler halbuki melekler saf saf-
bir de talim yapmış delilik kapısında

cennetin yittiği falan da yok esasında
elini çabuk tutup yer tutacaksın
dedem diyor ki torunum -tabi ki rüyamda-
aydaşıktır peyami gibi oğuz da