Kanto XXV Şiiri - Ahmet Ada

I

Pars kılıçtan bir şimşek
Alıp gidiyor kuytulara
Cam buğusu bahçenin köşesine
Gizliyor sessizce ayak izlerini

II

“Susalım, burası ölü evi
Bir hiç uğruna öldü dediler

Ne kadar yaşardı ki
Bir kadastro memuru tozlu defterler arasında
Denize bakarak öğle vakitleri
Ne kadar yaşardı ki böyle

Onun muydu bu saç kurutma makinesi
Bu cep telefonu? Susalım dediler.
Dışarıda nasılsa bir kuş ötüyor
Acısına yürüyor içeride oğlu

Tan vakti göğsüne bir bıçak koyup
Üstünü çarşafla örttüler

Susalım dediler
Ne çıkar susmaktan”

III

Pars gök rengini solduran güç
Gizliyor parçalanmış ağzını rüzgârdan