Ben zor öğrendim tütün sarmasını,
Acemice titrerdi parmaklarım.
Andıkça anamın ak yazmasını;
Hasretle çınlardı kulaklarım.
Bir tutam kav,birazda çakmaktaşı,
Cigaramın ateşi,ilk dostlarım.
Oldu her nefes geçmişe kantaşı,
Bu ağlamaklı titrek dudaklarım.
Bir soluk resim şimdi kerpiç damlar,
Başucumda bayramlık pabuçlarım...
O günlerden bir tek resimler kaldılar,
Gözlerim dalar,terler avuçlarım.
Düşlerimde bir hoş yanardı tandır,
Delik deşik olurdu uykularım.
Sılamı özledim belki ondandır,
Kanar yüreğim kanar,can dostlarım.
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 15:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!