Evlilik neyine,evlat neyine
İhanet edermi,kadın beyine.
Yolgeçen hanına,adsız köyüne
Döndürdün yuvayı,döndürdün,kansız! ..
Çocukmuydun ki sen,geldin oyuna
Kaç kişiyle yattın,koyun koyuna.
Lanet namusuna,lanet soyuna
İçimde ışığı söndürdün,kansız! ..
Hanım zannederler,bakıp boyuna
Şahit olmamışlar,kötü huyuna.
Girersin, herkesin dümen suyuna
Ömrümü,kabusa döndürdün,kansız! ..
Yüzünden,hep hicran düştü payıma
Yazık oldu yazık,masum tayıma.
Düşersin,kazdığın derin kuyuna
Sevgimi,nefrete döndürdün,kansız! ..
Kayıt Tarihi : 30.8.2006 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yuva kurup,sevgisini eşine ve çocuklarına vermesi gereken kadınların bazılarının,sahip oldukları nimetlerle yetinmeyip,evlilik çatısı altında başka erkeklerle macera arayışına girmeleri,yaptıkları terbiyesizliğin devamında,kendilerini haklı gösterecek tutum sergilemeleri,eşin onurunu,gururunu,haysiyetini ayaklar altına almaları,devamında yuvanın dağılmasına sebep olmaları,beraberliğin bitiminde, çocuk veya çocuklarını yanlarında götürüp,kendi hatalarını hiç gündeme getirmeden,yuvanın dağılmasında tek suçlu olarak sürekli babayı gösderip,onları babaya düşman yetişdirmeleri,baba ile irtibatı tamamen kesmeleri,sünnet,askerlik,düğün gibi olaylarda babayı yok saymaları,bir ömrü her iki taraf için de cehennem azabına döndürmeleri karşısında,tepkiyi yansıtmak için, topluma ibret niteleğinde yazılmışdır. Hiçbir kişinin hayatından kesit olarak alınmamışdır.
Güzel şiirdi..
TÜM YORUMLAR (3)