Kansermişsin Baba... Şiiri - Ahmet Ali D ...

inanamadım duyduklarıma,
hıçkırıklarım duvarlara çarpıyor,
ama kimse farkında değil baba...
gözyaşlarım sana akıyor,
sen bilmiyorsun baba...

yüreğim paramparça kristal,
yanına gelemiyorum baba,
bana dedin orada kal...
ağlamayı bile beceremiyorum baba...

ruhumu ezdi az önce efkarım,
yalan olduğunu söyle baba...
iyiyim de, avunurum, sana inanırım...
kim derdi birgün sana ağlarım baba...

senelerce kavga etmedik mi senle,
oyun oynarmışız anladım baba...
hiç yaklaşmadık birbirimize kinle,
ben sana oğuldum, sen bana baba...

yüreğim derin bi azaba düştü...
iyiki beni görmüyorsun baba...
gözlerime o çok kızdığın yaşlar üşüştü
olmuyor elimde değil baba...

haberini aldım az önce yandım,
sen nekadar söylemesende baba...
senelerce okadar şey yaşadım,
bu çok yordu be baba...
kansermişsin baba...
bak yine sığındım yazdıklarıma,
kaldıramadı yüreğim baba...

bilirim mevlam verir sabır,
herşeye sabretmedik mi baba...
açlık yokluk ve üstüne kahır,
buna da dayanırım dimi baba...

bilirim mevlam büyüktür,
anamdan sora sende kurtulursun baba...
yüreğime kaldırması zor bir yüktür,
yıkılma ayakta kal baba...
sende beni bırakma baba...

(28 aralık 2007 Edirne)