İri ufak kumları üzerime yorgan diye sermişler
Denginde çalınmış umutlarım hayatın orta yerinde
Kulağıma fısıldamış yılanlar böçekler
Ayrılığın merasimini
Çekilmişse kızıllığım tenimden
O deniz mavisi gözlerim karışmışsa gökyüzüne
Ruhumu beyaz çarşaflara bürüyüp
Koca bir karanlığın içinde
Dar bir tabuta hapsetmişler
Kim kıyabilir ki sevdiğine
Vicdana törpü vurulmamış yürekleriz
İncindik hep gidenler içinde
Şimdiyse ebede giden biziz
Bir kanserin sebebiyle
Kayıt Tarihi : 31.7.2018 19:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan sevdiklerinin sevinçleriyle seviniyor zamanı dar yaşamaktan kendi sevincine üzüntüsüne yer bulamasada...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!