Kanserin Çaresizliği Şiiri - Levent Yazıcı

Zor geçiyor uzun kara geceler.
Yârim hasta abuk sabuk heceler.
Ecel de yanında, aklını çeler.
Nefes için takat yok ciğerinde.

Sızım sızım sızlar her bir tarafı.
Melekler geziyor, sarmış etrafı.
Vücudu sararmış, kalmış kaskatı.
Atacak güç kalmadı yüreğinde.

Ellerin eskimiş tığ gibi ince.
Sararıyor vücut ecel gelince.
Can geliyor gözler beni görünce.
Bakacak feri bitmiş gözlerinde.

Ne azap var ki sende hiç bilinmez.
Ecel de kapıda, geri dönülmez.
Ne yapsak elimizden bir şey gelmez.
Hayal dolaşır sarı ellerinde.

Ses kalmadı bağlamanın telinde
Çalacak derman var mı ki elinde ?
Ne söylesem, değilsin ki kendinde
Sarılamam artık ince beline.