Kanser Şiiri - Ömer Yücekaya 2

Dr Işın’a

O 105 nolu hastane odasında
Lambadan süzülen cin gibi nasıl devleşmiştin gözümüzde
Onca ameliyattan kalan dikiş izlerini
Çocuklar görmesin diye nevresimlerin altına saklarken
Nasıl Anneydin…

Damar yolu açılmış o narin bileklerinle
Yalın kılıç beklerken ölümü
Bir orduya kafa tutan korkusuz savaşçılar gibi nasıl mağrur
Nasıl asildin

Biz sende gördük nasıl bilek güreştirilir acıyla
Sende gördük gözünün içine baka baka
Nasıl meydan okunur ölüme
Sende gördük iki mars bir düz edip Azrail’i
Nasıl konulur koltuğunun altına tavla

Bazen, kemoterapi vurgunu saçlarına flu bir hüzünle bakar
İçten içe yanan bir orman gibi tüterdin
Bazen de, arabesk bir kahkaha atar korkuturdun ölümü

Bir deri bir kemik kalmış küçük bedeninle
Zafer kazanmış o mağrur komutanlar gibi omuzlar üstünde
Süzülüp gittin kara toprağa
Ölüm tarihini yazdırmadın mezar taşına

Ölüm Allah’ın emri
Öldürdün ölümü Işın abla