Karanlık, bir dünya içerisinde
Ağlıyorum yok, oluncaya kadar
Ne zaman, giderim diye merak, etmiyorum
Sonsuza yaklaştığımı, hissediyorum
Ellerim titriyor, kalbim sızlıyor
Rüya gibi gelsede, ömrüm tükeniyor
Yolun sona, erdiği an
Onca hatıralar, yok olduğu an
Dünya içerisinde, öldüğün an
Onurunu, kaybettiğin an
Lakin uzaklara gidip, saklandığında
Mahsum bakışların yok oluyor, o zaman da
Ağlıyor ama yüreğim, parçalanıyor
Koca dünya içeriside, ölünceye kadar...
(09.06.2010)
Süleyman MuammaKayıt Tarihi : 6.12.2012 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Muamma](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/06/kanser-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!