Kanser... Şiiri - Enes Alımcı

Doktor yüzüme karşı kansersin dedi
Ömrümün de üç ay kaldığını söyledi
Hayret hiç üzülmedim nedense
Tutamadım kendimi kahkaha attım birdenbire
Doktorda şaşırdı benim bu halime
-Birşey mi oldu beyfendi dedi dokundu omzuma
-Yok yok iyiyim dünden daha iyiyim hemde
Ağzımın içine bakıyordu açıklama bekliyordu meraklı gözlerle
Daha fazla çatlamasın diyerek başladım konuşmaya
-Hocam en sevdiğim terkedip gitti beni, zaten itmişti ölüme
Doktor biraz şaşırmış birazda üzülmüştü
Ben devam ettim
-Demiştim beni bırakır gidersen kanser olurum, sensiz asla yaşamam, nefes bile alamam ölürüm demiştim

Sevincim budur hocam kanserim artık işte
Onsuz yaşamaktansa ölmek en iyisiydi teşekkür ederim size
Elini sıktım o elini omzuma koydu ikimizinde gözleri dolmuştu
Doktorun ağzında sözler adeta düğümlenmişti
-Evladım dedi sustu çıkmadı ağzından başka bir kelime
Oda çok üzülmüştü benim bu halime
Ayrıldım yanından arkamdan baka kaldı
Ayrı bir heyecan vardı içimde, içim içime sığmıyordu adeta
Bugün duyduğum en güzel müjdeydi uçuyordum nerdeyse
Sevinçten ayaklarım basmıyordu yere
Biletim kesilmiş üç ay sonra uçacaktım ölüme...