Kanmıyor

birkaç zamandır güne hep,
hüzünle merhaba diyorum,
nedir bu kırıklık,perma perişanlık,
bilemiyorum,
yada biliyorda,dilim döylemeğe varmıyor.
içimdeki sensizlik artık,
sensizliği sarmiyor.
kırdı yokluğun umutlarımı tümden,
hayallerim artık sana varmıyor,
epeydir yoksun rüyalarımda,
avazım yankılanıyor hasret duvarlarında,
ağlıyor içimdeki o masum,günahsız çocuk,
gülmüyor artık...
nasıl dayanıyor bu yürek,bu beden yokluğuna,
mantık almıyor,
o çocuk ayda yılda gelen bir selama
kanmıyor artık,
KANMIYOR...