KANMA SEVDİĞİM!
Nankör olana dost, denmez dünyada
Yazıktır diyerek, yanma sevdiğim!
İster Mekke olsun, ister Konyada
İnsandır diyerek, kanma sevdiğim!
Sağlamsa inan ki, bir dost yeter.
Samimi değilse, halin çok beter,
Menfaat uğruna, bir pula satar.
İnanıp adını, anma sevdiğim!
İnsanlık namına, gül gibi solsa.
Farketmez sayısı, bilmem kaç olsa.
Anzer balı olup, tabağa dolsa.
Sakın ha lokmanı, banma sevdiğim!
Dostun olmak için, bilerek gülse.
Sana giden yolda, solarak birden.
Uğruna bir ömür, dilerek haktan
Senin için denir, sanma sevdiğim!
Yıllarca kalacak, oturaklı han.
Bir araya gelse, tutmaya cihan.
Salıncak diyerek, sakın ha, bir an.
İnandırmak için, binme sevdiğim!
Ne olur bilinmez, onların sonu.
İnan ki dediğim, çok derin konu.
Sana söyler durur, Kerim hep bunu.
Karanlığa sakın, sinme sevdiğim!
Mart-2009 Adıyaman-Kerim BAYDAK
Kerim BaydakKayıt Tarihi : 10.3.2009 08:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!