Kanma Nifak Ehline...

Hayat sana çirkinse, yine ona gülümse,
Her tebessüm sonunda, kıraçta çiçek açar.
"Çivi çiviyi söker", kavgacı bir felsefe,
İyi niyet, güler yüz; kalplere neşe saçar.

Ömür dediğin ne ki; sabah akşam birkaç yıl,
Ancak ah o nefsimiz, bizi çıkmaza sürer.
Soluk vermez insafa, demez ki bize ayıl,
Umulmaz gün, sonunda koca defteri dürer.

İleri ne götürdük, geride ne bıraktık?
İlim, hayır bahsinde var mı elif cüzümüz?
Nerede mum söndürdük, nerede çıra yaktık?
Sonra Yüce Divan'da yere düşer yüzümüz.

Aksakal'ım, günbegün ele öğüt verirsin,
Haddini aşma sakın, önce kendin ol, kendin.
Ateşinde yanar da, kızgın yağda erirsin,
Kanma nifak ehline, ne îman kalır, ne din...

06.03.2017
Fatih-İST.