Kanma Gönül Şiiri - Mahmut Cantekin

Kanma gönül her yüzüne gülene,
Hançer olur yüreğine batar bak…
Kucak açma her kapına gelene,
Ciğerine kor ateşler atar bak…

Kanma gönül dilden akan ballara,
Tilki konmuş beyindeki dallara,
Seccadeyi çevirmişler mallara,
Üç kuruşu sorun yapar çatar bak…

Kanma gönül maske takmış yılana,
Tutsak eder bol yaldızlı yalana,
Çorap koymaz bir başlarsa talana,
Dertlerine bin dert daha katar bak…

Kanma gönül özü çürük dostuna,
Aş bırakmaz el uzatır tostuna,
Tezgâh bulur işportada postuna,
Hiç acımaz seni ele satar bak…

Cantekin der; yufka gönül çok safsın,
Vicdansızı sevindiren insafsın,
Maske görmez bir acemi sarrafsın,
Kanma gönül omzunda da yatar bak…