vaktiyle
hepimiz ölümün nişanlısıyız demiş
şâir
elbette
lâkin ama fakat
adamın gözüne gözüne
geldi
ömür nişanını attı gitti
pespâye
otuz dokuz can elim nişangâh oldu
atan sıcacık nabızları bir anda soğudu
otuz dokuz can âdeta kuş oldu
kalan altmış beş mecruh titrek ve elemli
bundan kelli hiç birisi kutlamayacak
zinhâr
ne yılbaşını
ne de mutlu bir gününü
nefes aldıkları için sadece
tüm sefih yollara
kalpler diller tövbeli
kara kedi
geldi
kana battı
değişti rengi
gözleri cam
gözleri bıçak gibi
kuyruğunu sallaya sallaya
hırlaya hırlaya
mırlaya mırlaya
nasıl geldi ise
sâhibinin kucağına
avucunun altına
öyle geri gitti
durmayacaklar besbelli
ve bunları yapan
sadece
kan kırmızı kancık bir kedi
01 Ocak 2018 Pazartesi
Macit KuruçayKayıt Tarihi : 5.6.2018 04:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!