Sen benim şiirlerimi tanırsın yar!
Nasıl haykırır acısından?
Nasıl ayrılık kokar?
Gözlerinden fışkırır simsiyah kan.
Kalemim parmaklarımdan zorla kımıldar
Dikenli tellerde yürür gibi
Her kamçıda biraz daha parçalar
Ne kalemdir ne de şiir, benim hüznün sahibi
Yine karanlık yağmakta gökten
Karanlıklar içinde kanlı şiirler;
Gözleri kör eden sayfalar ve ben
Dizelerin koynuna gireriz beraber.
Sen benim şiirlerimi tanırsın yar!
Bak nasıl gülümsüyorlar bana;
Kimse vefalı çıkmadı şiirler kadar
Aşkın yaratılmasından bu yana
25.05.06
Halil İbrahim KeçebaşKayıt Tarihi : 28.5.2006 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nasıl haykırır acısından?
Nasıl ayrılık kokar?
Gözlerinden fışkırır simsiyah kan.
Kalemim parmaklarımdan zorla kımıldar
Dikenli tellerde yürür gibi
Her kamçıda biraz daha parçalar
Ne kalemdir ne de şiir, benim hüznün sahibi
Yine karanlık yağmakta gökten
Karanlıklar içinde kanlı şiirler;
Gözleri kör eden sayfalar ve ben
Dizelerin koynuna gireriz beraber.
Sen benim şiirlerimi tanırsın yar!
Bak nasıl gülümsüyorlar bana;
Kimse vefalı çıkmadı şiirler kadar
Aşkın yaratılmasından bu yana
evet malesef kime vefalı değil bu dünya herşey yalan bir sevdalar gerçek derdik oda eskilerde kaldı eski sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)