Şafakla karardı günleri
Kana boyandı gönülleri
Doğan güne gülemedi
Morarmış yüzleri
Ölü gözlerinde garip bir çelişki
Yamru, yumru vücutlarında
Ölümün acı izleri
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bir kurşun gölgesi, tenimde dilimde yüreğimde, bir kurşun gölgesi hissettiğim..delice bakışları güvercin yere düşerken..Ne diyim sana dostum..sağol...Canan Üçer
Boşuna ölmediler.
Yiğitce nasıl ölünebileceğini öğrettiler.
Kanı, kurşunu,ölümü ve de sevgiyi yazan kaleminiz hiç susmasın. Yaşar YILDIZ
Kan`i, kursunu, Ölümü yerginiz dogru.
Ama ölenleri de yeriyor sucluyor gibi bir duygu uyandirdi siiriniz bana. Ve bir celiskiyi duyumsatti. Yaniliyormuyum? Saygilarimla israfil YILDIZKAN
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta