Kanlı mürekkep Şiiri - Muhammet Harun Sarı

Ben geceye karanlık derim sen ise ayaz
Ben kalem tutarım beyaz geceye, sende yaz
Mürekkep, beyaz kağıda dökülmesin, yayılır az az

Kanlı mürekkep yayılır bembeyaz sayfama
Kan damlacıkları dökülür, kırışmış alnıma
Kaç kişiyi hapsedeceksin beşeri bahtına
Düzen bozulacak olursa tükürürüm çarkına

Kanlar sembolize, yalanların üzerine oturuyor benlik
Kanlı mürekkepli gölgeler köşe bucakta arıyor kimlik
Bilmem ki, masum çocukların kanlarıyla olur mu şenlik
Nasıl bilmem, senin gibilerin davranışlarına denir adilik

Günahlarımızın arasında zulümlerin faili de olmak da varmış
Üzerinde yattığm kanepe, ölen çocukların mazarları kadarmış
Toprağın altındakiler, toprağın üzerindekilere bağırıp kızıyorlarmış
Köpeklerin önlerine atılan kemikler, bir öksüzün anne özlemi kadarmış

Noktanın içinde bir noktayız, insan kendini bilmez mi
Ebabil, uzaktan bakma dünyada ki zulümler kanatlarını titretmez mi
Bir gün çocukların ağlama sesleri, müslümanların kukla iplerini keser mi
Dev halkın dev umutları ardına bakmadan giderlerken tekrar gelir mi