Kengerlere büründü şu dağların bedeni
Maraş’ın Yavşan yaylasında kızıl gülleri
Toprağına akan kandır dökülen gözyaşı
Maraş Maraş olalı böyle bir gün görmedi
Kızıl kandır damarlarda akan yüreklerde
Oy dostları kurşunlara tutmuşlar bir kere
Bakmıyorlar hiç yaşa, başa saldırıyorlar
Kazma, kürekle kanlı Maraş’ın merkezinde
İtler, kurtlar saldırdılar halka gün ortası
Faşistler baştanbaşa yıktılar şu Maraş’ı
Bebekleri katlettiler evleri yaktılar
Maraşlılar görmemişti böyle kahpeliği
Gün yirmidört yıl bin dokuz yüz yetmiş sekiz
Aralık ayı lal oldu şehir suspus dehliz
Hacı Çolak’a Mustafa Yüzbaşıoğlu’na
Hunharca kıydılar devrimci öğretmenlere
Maraş için için yandı her evde var ölüm
Bebekler bile süngülendiler birer birer
Maraş Marş olalı görmedi böyle zulüm.
Maraş Maraş mıdır volkan mı ey kızıl gülüm
Ölüm Maraş’ı sardı aldı yüz on bir canı
Şehir’e akan kanlar Alevi, devrimci kanı
Hal böyle, durum böyle gelenler faşist itler
Her yerde akan halkların, mazlumların kanı
20.12.2010
Yıldırım
Kayıt Tarihi : 23.12.2010 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu halkın bu ülkenin özgürlüğün düşmanları
kandan beslenirler
babaları hitlere çekmişler
duyarlılığınıza teşekkürler
Sevgi, saygı, barış diye yola çıkanların, ağızlarından, mısralarından, cümlelerinden tarihsel kinlerin akıtıldığı din (ideolojiler) sürekli kan ister.
Kinleri pompalayıp kanlar döküldükçe, niye kan dökülüyor sorusu abes geliyor.
TÜM YORUMLAR (16)