Kanlı İhtilaller Yazıyorum Yüreğimde

Oy anam oy
Yine ihtilaller yağdı yüreğime
Mum ışığı karanlığında
Mistik gölgeler,odamın duvarlarında
Şeytanla dans ediyorlar
Ucube gözlerle bakıyorum
Duvardaki yansımalara
Korkunun esiri oluyor yüreğim
Kapatıyorum gözlerimi
Bir aşkı düşünüyorum bir de seni
Kanlı ihtilaller yazıyorum yüreğimde
Aşkın için,
Bir bardak suda fırtınalar koparıp
Karanlık denizlerde boğuluyorum
Atıyorum kendimi sokağın kucağına
İzlerini arıyorum koca şehirde
Sen zannettiğim isimsiz gögelerin,
Peşinden koşuyorum kör karanlıkta
Yarimin şefkatinden yoksun
Sürünüp dururken Arnavut taşlı
Kaldırımların tozunda
Ağıtlar yakıyorum mavi gözlerinde
Gördüğüm hüzün dolu ayrılığa
Ayrılık vakti gelmiş dayanmış kapıma
Beyhude kopan ihtilaller,yakılan ağıtlar
Saplandı bir kere ayrılığın hançeri
Yüreğime,ucundan kan damlıyor
Göz yaşlarıma karışarak
Kırgınım kaderime bana ayrılığı yazdı
Mavi gözlerden yoksunum şimdi
Gecenin karanlığında kurulan darağacında
Boğazımda hasret ilmeği geçmiş bir halde
Sallanırken ölüm teğet geçti gitti
Sağ yanımdan,asıldı zebanilerin yüzleri
Kızdılar ölüme,
Araladıkları cehennem kapısından
Bu gecede fani bir bedenden yoksun
İçeri girmenin öfkesi okunuyordu
Soğuk yüzlerinde,
Aslında ben kızgın olmalıydım ölüme
Yalnızlığın kollarında bıraktığı için beni
Tam aksine hüzün doluda olsa bir tebessüm
Vardı solgun yüzümde,
Hala taşıyor olmalıydım yüreğimde
Sevdiğime kavuşmanın ümidini
Bu yüzden olsa gerek teğet geçen ölüme
Kızgın olmayışım….
08.08.08 İzmir

Mustafa Ata