Canımdan can gitmiş,
Teselliler neye yarar? !
Hakir görülmüş gönlüm birkere.
Onu geri getirmeye güç yetiremem
Ama ağlamaya gücüm yeter! ...
Benim sözüm ancak gözlerime geçer.
Vücudumun her uzvu sızlarken
Ve gözlerim katre katre zülal akıtırken
Hakikat önümde;
Lalettayn bir günde,
Zamansız bir ölüm! ...
Son bir buse yanağımda kalan
Ve son iki cümle kulaklarımı sıyıran;
Canım yavrum hoşçakal
Ve takibinde tevhid ile.
Arkada bırakılan yalnızlık, sessizlik ve
Hayatın kenarında bir bebek.
Reyyan sana açılsın,
Reyyan ve Adn bizlere açılsın.
Belki ruhlarımız orada kavuşur.
Artık ömrümün yeşil ağaçları kavrulur.
Ben bir baksam şimdi;
Erciyes karları su olur.
Ben bir haykırsam,
Şu vakar dağlar kum olur.
Gözlerimin feri sönmüş,
Bana kim çare olur?
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 19:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!