Kanlı Gözlerim Şiiri - Kanayan Yürek

tuzla buz oldu kalbim
acıma tuz sendin
yüreği buz tutanda benim fendim
sensiz geceler ayaz
içinde derdim
ben hayatı ancak seninle severdim
yüzündeki gülücüğe bakıp
zerrelerini ezberlemek için
bir ömrümü anında uğruna verirdim
sen kalbini söküp atmışsın uçurumdan
bende yuvarlanmışım uçurumdaki taşların arasından
tem emelim hiçe saydığın kalbini bulmak
oysaki senin amacın beni hayattan tamamen oymak
gözlerimin rehberi sensin
acıma karşılık aşkı ancak sen verirsin
sana olan müebbetim bitmez bilirsin
aşka olan susuzluğumun dermanıdır sevgin
söndürme bu alev alev yanan ateşi
kül olursa
içinde sana olan aşkımla derdim
dünyayı siyaha boyar kanla gözlerim!