1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Dur... bekle... tren geliyor,
Mutluluk treni.
Sevgi kaçmalara dayanmaz,
Biraz acı, biraz kansızlık,
Anemi, verem gibi,
Yaşanmışlıklar var çılgınca, kuralsızca
Aşkımızın uçsuzluğunda.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta