Kanlı Bir Tarih Geçiyor Şiiri - Vedat Ko ...

(Efendilerden Narin biri
İşçiler siz çok güldünüz,
Zamanı geldi sıra bizde
Yek ekmeğe muhtaç olacaksınız dedi.)

Gün günü aratırken bir tas çorbaya
Zaman dinginsiz esiyordu
Her köşe başı güneş vuruluyordu
İnsan kardeşlerim sevda seli serde
Darağacı sallanırdı gün açmadan
”Hastane önünde dikili incir ağacı” hüzünde
Her ağaç bir katilin izinde
Kan revandı sokaklar irin kokusunda.

Gençliğin ateşi nice volkan dağlardı
Katledilmişti umutları
Korkunun yoktu ecele faydası
Yürekler bedenler ölüme yatardı
Dar gelirdi ne hain pusular ne darağaçları
Katledilirdi gün aydınlıkları
Bir karmaşa bir telaş yaşanırdı
Göz gözü görmeyen dumanlı dağları

Karabulut çökende iğdiş edilen
Maraş, Çorum, Malatya. Ordu-Fatsa
Mardin kapı şen olansı ben olası
Diyarıbekir kalesi, Beyler deresi
Şimdi Sivas’ta, Gazi’de
Kül rengi kuşlar havalanır
Duman isinde beyaz buluta özlemde
Oluk oluk ceset ceset kan deryası
İç denizlerimizde ağıtlar yakılırdı
Dağlar kentler, kasabalar, köyler kan ağlardı

Kızıl ırmak kızıl kan, asi nehri sarı sıcak akardı
Gün şafaklarında hain pusu vurdu alınlarımızı
Bir gece ansızın gelebilirim tank, postal sesleriyle uyanışı
Türküsünde “Kürt’ün gelin”in tililer uzardı
Tarih bize kan, gözyaşında böyle yaşatıldı

Sevda bu halk adına bir aydınlığın burcu kırılsa da
Kaç sürgünün yangını,
Ölüm vurulmuş olsa da alınlarımıza
Dik başlı acılarım gün gelir kalkar ayağa

Ağlama ülkem ağlama, üzülme sevdam üzülme
Akar emeğin alın teri yaşama her an karışır
Kararan ufuklar elbet gün aydınlığa ulaşır.

-Her kuşak bir bedel ödeyende,
Yeni burçlar boy verende,
Gözlerimde ateşler yanmış içimde cesetler,
Bahara gebe gelende günler,
Unutmadık hiçbir şeyi unutmadık,
İç denizden iç denize gidişler,
Benliğimde acının sesi kardeş türküler. -

Bitmedi…

Vedat Koparan 27.12.2004