Kanlı Bir Çarşaf Şimdi Yokluğun

Sözümün sıfır noktasında kangren düşüşteyim
Kaçışlarımın cinnetine sarılıyor sevdalı bir kadın
Seni gizlediğim o aşk kokulu mahzenlerdeyim
Sana benziyor bütün kuşlar, kanatlarında hüzün
Kelimelerin musallasında, yüreğimi dinliyorum

Tırnak diplerimde tutkular, anlar kanıyor içimde
Dokunduğum yer yanıyor, günahkâr bir gecede
Sancıyla yıkanan kanlı bir çarşaf şimdi yokluğun
Çürümüş dudaklarımda hüzzam ezgiler dolaşıyor
Parçalanmış yüreğimde zemheri bakışların üşüyor

İntihara meyilli gövdemin gölgesinde kanlı bir halat
Yalnızlık şiirleri biriktiriyor bir kız sürgülü odasında
İstanbul akıyor gözlerimden, insanlar devrik bir şişe
Yosun tutmuyor denizleri, uzanıyorum senli düşlere
Bir kuş konuyor pencereme, an tutunurken gündüze