Her şeyin sonu var bilmez misin
Geç kaldık bütün bulutlara
Bütün rüzgarlarımız çoktan gitti
Karanlıklar çoktan çöktü
Köpekler neden kuşkulanır bir gece vakti
Yolunu arayan kim ki bu gece de
Bu gece de böyle zifiri olan
Bir ses mi duyuldu önce
Hangi sokakta kime uzanan bir el
Odanın içinde iki rüya
Açılıp kapanan pencere
Kim kazandı savaş meydanında
Kaybeden kimdi geçmişini
Gözüne baktık uzaktan uzağa
Gül deriyordu gözlerinde
Yerini yadırgayan bir kuştu sessiz
Gül dererken gitti uzaktan uzağa
Yücel kim seni sorduydu
Hal diliyle arayan kimdi
Bir el uzanmış gibiydi
Bir el kanlı bıçakla
Yücel böylesi var mıydı sende
Bir dağ eteğinde yaralı
Kimsen yoktu kelimelerden gayrı
Varsın kefil olsun tutulan güneş
Kayıt Tarihi : 17.8.2020 18:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkes gider, kelimeler bizde kalır.
Kimseye yönelmeden içimizde dolaşır.
Emeğine sağlık, yürek dert görmeye...
TÜM YORUMLAR (1)