Kanla beslendiğim günler
Vebalı rüzgarların önünde savrulduğum
Ahmet Kaya’yı dinliyordum
Kanımda isyan kabarcıklarını patlatıyordu
Ve senin hasretin, peşinden
Sökerek ruhumun engebeliklerini
Bozkırda bir atlı gibi geliyordu.
Oysa isyanlarımın ardından hemen
Bir şafak vakti Bihaç’ta, Keşmir’de
Vurulup düşmek geçiyordu içimden.
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 19:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!