Kankardeşim cevizağacı Şiiri - Gürbüz Öz ...

tak-tuk,pat-küt
tak-tuk-pat-küt
aah! dışarıdan bir uğultu
geliyor
birde bu sesler
aah! başım bitkin mecalsiz
geceden kalma başım
yumuşaçık yastığından
kaldıramaz kendini
şeytan bir virüs gibi
uyku kimliğinde girmiş
sanki kanıma
uğultular isyana dönüşür
ölmek üzere olan birinin
feryadına benzer
ama benliğimdeki virüs
engeller
şeytan sevincinden zurna
çalar
bir taraftanda sol duyum
kıvranır durur
'kalk bre mel'un'
ne çare; bir kulağımdan giren
diğerinden çıkmaz yinede
uğultular birikir
vicdanım ıstırabın yalın halidir
anlayamadığım ıstırabımın
sırtında evin balkonuna çıkarım
tak-tuklar bombardımana
dönüşür
topyekün top atışı altında
kalırım
tansiyonum yükselir,şekerim düşer
dudaklarım titrer
kalbim; insanoğlunun dramasının
en uç noktası olan ağlamanın
eşiğindedir artık
sinir iletkenliğimin performansı
artar, saniyede milyonlarca
ağrı yüklü sinyaller, coğrafyamın
en uç noktasına kadar ulaşır
dövülen demir tavında
vücudum ısınır
bir insan nasıl kilitlenirse
bende öylesine kilitlenirim
velhasıl
bir cinayete şahitlik ederim
cinayeti işleyenler insanlar
ölen ise cevizağacıdır
kocaman kocaman yeşil
yaprakları olan
kanlı-canlı hayat dolu
bir ağaçtır yere düşen
kocaman gövdesiyle.
ellerinden tutarım cevizağacının
gözyaşlarım dökülür
yeşil kocaman ellerine
saçlarım ıslanır onun gözyaşlarından
gözgöze geliriz onunla
sarılırım kanı çekilmekte
olan vücuduna
başımı kaldırıp yalvaran gözlerle
bakarım
eli baltalı adama
'ne olur benim boynumuda vur
kankardeşimdi cevizağacı'
........................
aynı günde düşmüştük;
ben anamın rahmine
o da toprağın
onu rüzgar getirmişti
benide anamın söylediğine
göre leylekler
.........................
aynı günde öldük
..........................
kayıtlara geçti suçlarımız onaylandı
cevizağacının suçu;
sararan yapraklarını
komşunun çatısına bırakmasıydı
kar sularının akışını engelliyormuş
diye dipnot geçildi
benimde suçum;
ona yataklık yapmamdı
koruyup gözetmemdi
hükümden sonra,infaza geçildi
aynı günde öldük.
...............