Kankama Şiiri - Hakan Altun

Kankama sordum kanka ne demek diye
Öylece yüzüme bakıp gülümsedi
Belkide bir gülücükte saklıydı
Diyemediği anlatamadığı şeyler
Hala gülüyordu kızarmış yanaklarıyla
Utanmıştı desene bişeylerden
Biara konuşacak gibi olduysada
Yine sesliğini koruyordu
O masum gülücük hariç
Bir sessislik vardı patlamak üzre olan
Hacan ile kanka arasında
Saflığın temizliğin sembolüydü
Belkide yufka bir yüreğin
Bi ara fısıldadığını duydum
Delo diyordu bana kızarmış yanaklarıyla
Bilmece gibi çözülmeyi bekliyordu
Duruşu bakışıyla sessizde olsa
Bişeler diyordu anlatıyordu
Biraz belkide cesarate ihtiyacı vardı
Belki ozaman konuşur diye düşündüm
Sıkıla sıkılada olsa yanağına doğru eğilip
Kulağına şöyle fısıldadım
Anlıyorum ne dediğini kanka.