Umutsuzluğumun, çaresizliğimin,
Bir günündeyken seni tanıdım.
Yıllar önceydi… Şubat’ın on sekiziydi.
Bu diyarda, ikimizde yabancıydık… Kanka!
O gün, kanım kaynadı sana.
Sanki sendin beklediğim kardeş.
Zaman fazla geçmeden birbirimize,
Alıştık, kan kardeşi olduk… Kanka!
Kardeşlik nedir senden öğrendim.
Ağlarken, yanımda hep sen vardın.
Maskaralık yapar, beni güldürürdün.
Kardeşliğe yemin ettik… Kanka!
İyi günde, kötü günde beraberiz dedik.
Varlıkta yoklukta yine beraberiz dedik.
Biz ömrümüzce ayrılmamaya yemin verdik.
Bizi, çekemeyenlere rest çektik… Kanka!
Bazen, kavga eder küseriz, küs duramayıp barışırız.
Ben, kapris yaparım, sen kaprislerimi çekersin.
Sen bir filme ağlarsın, bende sana gülerim.
Kendi duygusallığımı unutup alay ederim… Kanka!
Dertleşiriz, dertlerimizi beraber unutmaya çalışırız.
Dertlerimize, yuh çeker çivi çakarız.
Sırlarımızı, çekinmeden birbirimize anlatırız.
Sırlarımızı, kimseye satmayız, biz ayrılmayız...Kanka!
Hastalandığımda, hep yanımdaydın.
Çorba yaptın ellerinle bana yedirdin.
Bol köpüklü kahveler yaptın fallar baktık.
Hayallere, beraber daldık, beraber ağladık… Kanka!
Bazen dadım, bazen hizmetçim oldun.
Dertlerimi, çilelerimi dinledikçe hüzünle doldun.
Merak etme kankam hep seninle olacağım dedin.
Bir gün evlenirsen, beni unutma tamam mı? Kanka!
Sana, her şeyimi güvenip teslim ettim.
Sahip çıktın, hiç yamuk yapmadın.
Dostların, seni kullanıyor dedin
Kızdın, dostlarıma söylenip durdun… Kanka!
Ben, dostlara laf söyletmiyordum.
Sen, doğru söylüyordun biliyordum.
Fakat bu kadarını da beklemezdim.
Esas yüzlerini yavaş yavaş anladım… Kanka!
Neymiş bunlar diye, sana dert yanıyorum.
Boş ver kardeşim unut diyorsun.
Dosttan yenen darbe unutulmuyor.
Nasıl unutulur dost sandıklarım… Kanka!
Bir kaçı gerçek dostmuş gerisi yalan.
Kötü günlerinde yanlarında hep ben vardım.
Benim, iyi günümde yanımda oldular.
Şimdi, kötü günümdeyim nerdeler? Kanka!
Bak! Bugün yanımda yine sen varsın.
Yaşarsam, yarınımda da sen olacaksın.
Dün, yanımda olmayan dostlar.
Bugün, yanımda hiç olmasınlar… Kanka!
Hayallerimiz, bizi bekliyor.
Dünü yaşadık, bugünü yaşıyoruz.
Bilemiyorum, yarına çıkar mıyız?
Çıkarsak, yalnızca sen ol yanımda… Kanka!
Yayladaki, evimiz bizi bekliyor.
Güzel, çiçekler bizi çağırıyor.
Kuşlar, bize şakımak istiyor.
Hadi, evimize gidelim… Kanka!
Bugün, sana hediye almak istedim.
Hediye almaktan son anda vazgeçtim.
Kankama, kalıcı hediyem olsun istedim.
Sana, bu yazdıklarım hediyem olsun… Kanka!
Bugün, her kez, yarınlarda da torunlarımız okusun.
Bizim, kardeşliğimiz nasılmış okuyup öğrensinler?
Bizden, öz kardeşler ders alıp ta kardeşliği öğrensinler.
Birbirilerine, düşman değil, can ciğer olsunlar...Kanka!
Ömrümce, yanımda hep sen ol.
Bende, bir gün elbette öleceğim.
Unutma! Mezarıma, sevdiğim çiçekleri dikeceksin.
Mor sümbülleri, mis kokulu nergisleri… Kanka!
Sen, benim canımsın, seni çok seviyorum...Kankam...
Bilgehan EmirşanoğluKayıt Tarihi : 18.2.2011 00:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)