Kanıyorum zaten... (yaralıyım zaten)

yine ben oldum senden sonra
yine terk edilmiş köhne bir sandal
kalp kırıklarını toplamaya çalışan bir işçi
asla eskisi gibi olamayacagını bilen
bilipte çocuk gibi aglayan ben

ben geldim yine

oyun parkın çamurluymuş
en temiz elbisemi yürgimi kirlettin
duygularımla dertleştin sonrada terk ettin..

ben geldim yine
eski ben

yoklugun yakıyor bedenimi
sevmiştim bir çocuk gibi
sen bana hiç bitmeyecek bir hediyeydin

neredesin şimdi....

mehtap duguyor yoksun
güneş batıyor yoksun
gözlerim arıyor yoksun
ölümüm geldi hissediyorum
ben sensiz zaten ölüyorum
ama yine yoksun

ben geldim

kumdan evlerim yıkıldı.
dalgalar yıktı hayallerimi
duyguların gibi
yaktı ellerimi her nesne
küllerimi savurdum etrafa

bak
bak
ben geldim

yaşanmaz de bitti de
bu aşk soldu de
ne bileyim işte git de
kötü söyle kırılan kalbimi
tuzla buz et

bak ben geldim

ama sen neredesin

ben bittim ya sen hala bendesin

ölsemde GÖMÜLSEMDEEEE.......