Olsun,
Kanasın varsın ellerim,
Kanasın yüreğim ne çıkar...
Pervane ölse de
Vazgeçmez mum ışığından.
Bülbül kavuşamasa bile
Hep yanar gülün aşkından.
Olsun varsın
Parçalansın vücudum,
Hep kanasın.
Ellerimle, yüreğimle,
Gittikçe derinleşen,
Alevlenen sevgimle,
Yok olacak dikenli teller.
İşte o zaman,
Uzanacağım saçlarına,
Dokunacağım,
Koklayacağım.
İşte o zaman,
Bahar getirecek aşkımız birtanem
Dünya başka olacak,
Hayat bambaşka.
Ellerimden, yüreğimden akan kan,
Gül olacak aşıklara,
Her gül mevsiminde,
Doğacak aşkımız yeniden
Biz, kavuşacağız birtanem...
Kayıt Tarihi : 30.4.2017 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Neler kadirsin sen...
Sana kapılıp da kanamayan gönül var mıdır?
Ve o kanlardan beslenmeyen "Gül..."
Kutluyorum içli şiirinizi Nilgün Hanım..
saygılar
saygılar
beğeniyle okugum
TÜM YORUMLAR (7)