Gecenin içinde ben vardım
Karanlığın aydınlığındaydım
Sabaha düşüm var
Doğacak aydınlıklar
Yaşarken dünden anılar
Bir ıssızlık günüme
Sürgün duygular vurur yüzüme
Kalın çizgiler alnımda
Damlalar sızlar hayatımda
Sustum söylemek istediklerimle
Hepsi kalbimde bir cümle
Haykırsam cümle âleme
Âlemler yarılır günüme
Dünden bugüne kalandım
Hayatın arıyla yıkandım
Karanlıkla durulandım
Uluyan karanlığın derinliğinde
Bir avuç düş kurdum kendime
Uyumadan uyandım
Gece serinliğinde yandım
İdealde insandım
Yerlere kapaklandım
Karanlık yarılıyor
Gözlerim kararıyor
Güneş ağarıyor
Başım ağrıyor
Sessizlik yüzüme çarpıyor
İçimde bir yangın, kanıyor
14.04.2012 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 14.4.2012 00:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/14/kaniyor-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (13)