Ilk gördüğüm karga siyahmış
Ve bahçemizin ceviz ağacı
Sonbahar korkusundan yapraklarını dökermiş
Ilk yaşadığım sevgi pembe imiş
Ve sevgili annem
Ölüm korkusundan yüreği silkelenermış
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu istikranın neresi yanlış?
Ki yaşam içinde boğulurum
Bu bulmacanın hangi parçası kayıp?
Ki beynimin içi yıpranır
Bu muammanın paradoksu ne?
Ki bu kadar beni şaşırtır
Ama hala umut var
Aramak lazım
Gezmek lazım
Görmek lazım
Bulmak lazım ……
Yıllardan sonra
Annem ölümü düşünüyor
Ben ise
sonu
son parçayı!
Güzel bir tefekkür şiiri.
Yüreğine sağlık arkadaşım.
Sevgi ve Selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta